روایتی از نقش آفرینی روحانیت در سیل | مقابله با نفوذ بشردوستانه!

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، با وجود گذشت چندین ماه از سیل ویرانگر فروردین 98 در خوزستان، لایه ها و ابعاد دیگری از نقش آفرینی مثبت روحانیت در عرصه خدمات اجتماعی و امدادی نمایان می شود.

ماجرا بسیار ساده و در عین حال غم انگیز است. منطقه ای درگیر سیل شده، همه چیز مردم را سیل با خود برده، خانه ها به زیر آب رفته، مزارع کشاورزی نابود شده است، احشام مردم و روستائیان تلف شده اند؛ شرایط، فوق بحرانی و نیازمند کمک همه جانبه است.

دولت، سپاه، ارتش، بسیج، نیروی انتظامی، هلال احمر، ستاد بحران، بنیاد مسکن و دیگر نهادها و دستگاه ها عزم شان را جزم کرده و امکانات خود را برای کمک به سیل زدگان به منطق گسیل می دارند.

حوزه های علمیه، علما، طلاب و اساتید که همواره ملجأ و همدرد مردم بوده اند، درس و بحث را رها می کنند و عازم مناطق سیل زده می شوند و به کمک رسانی به آسیب دیدگان می پردازند.

مراجع تقلید، علما و شخصیت های برجسته حوزه ضمن توصیه به شاگردان خود برای حضور در مناطق سیل زده و امداد رسانی به سیل زدگان، مبالغی را برای کمک به آسیب دیدگان در نظر می گیرند و اختصاص بخشی از وجوهات شرعیه را برای این کار مجاز اعلام می کنند.

حضرت آیت الله مکارم شیرازی خواستار حضور حداکثری طلاب و روحانیان در مناطق سیل زده می شود و تاکید می کند: « طلاب، جبران تعطیلی دروس را در روزهای دیگر انجام دهند و حتما در منطقه حضور پیدا کنند».

حضرت آیت الله صافی گلپایگانی که یک قرن از عمر با برکت شان گذشته، از این که توان حضور در مناطق سیل زده و کمک به سیل زدگان را ندارد، حسرت می خورد و می گوید: «من اگر توان داشتم خودم به مناطق سیل زده می رفتم» حضرت آیت الله سبحانی هم از مسؤولان حوزه می خواهد تا تمام امکانات خود را برای حل مشکلات مردم بسیج کنند.

حضرت آیت الله علوی گرگانی نیز تأکید می کند:« هرکس باید به اندازه توان خود در جهت کمک به سیل زدگان تلاش کند، طلاب نیز از این عرصه مستثناء نیستند».

گروه های مختلف امدادی، تبلیغی و جهادی حوزه عازم مناطق سیل زده می شوند، محموله های کمک های نقدی و غیر نقدی حوزویان بالغ بر سه میلیارد تومان در اختیار حادثه دیدگان قرار می گیرد.

برخی از طلاب در شهرستان ها و قم شهریه خود را برای کمک به سیل زدگان هدیه می کنند؛ عده ای هم با مراجعه به مرکز خدمات درخواست وام می کنند تا بتوانند به این شکل اندکی از آلام سیل زدگان را کاهش دهند.

این تنها یک بعد ماجرا است؛ از دیگر سو منافقین و گروه های مغرض و دشمنان که شرایط را بحرانی و البته مساعد می بینند دست به کار می شوند و به قصد نفوذ و تاثیرگذاری بر افکار مردم در پوشش های فعالیت ها و کمک بشر دوستانه عازم منطقه خوزستان می شوند تا بتوانند از سیلاب ویرانگر ماهی های بزرگ صید کنند.

ماجرایی که روایت گر آن حجت الاسلام والمسلمین منصوری امام جمعه شعیبیه است؛ او که اخیرا به قصد تقدیر از حضور مؤثر روحانیت و طلاب به قم سفر و با حجت الاسلام والمسلمین ربانی رییس مرکز خدمات حوزه های علمیه دیدار کرده، از ابعاد مختلف خسارت سیل و البته نقشه شوم دشمنان و مغرضان می گوید. توطئه ای که اگر هوشیاری، بصیرت و نقش آفرینی طلاب، روحانیان و گروه های جهادی حوزه نبود، معلوم نبود چه اتفاق وحشتناکی به لحاظ فرهنگی و اجتماعی و حتی سیاسی رخ می داد.

امام جمعه شعیبیه واقعیاتی را در این باره بازگو می کند: «یکی از محورهای مهم فعالیت روحانیت در مناطق سیل‌زده خنثی کردن نقشه‌های دشمن بود، بارها جریان‌هایی از دشمنان به‌صورت کمک‌های بشردوستانه قصد نفوذ در میان مردم را داشتند ولی با حضور روحانیت این نقشه خنثی شد».

او بخشی از آنچه بر مردم منطقه سیل زده شعیبیه گذشته را این گونه روایت می کند: «بخش شعیبیه استان خوزستان در سیل اوایل سال کاملاً در آب فرو رفته بود، 37 روستای بخش شعیبیه تحت تأثیر سیل قرار گرفته بود و 17 روستا و 14 هزار هکتار زمین کشاورزی کاملاً زیر آب رفت؛ گاهی ارتفاع آب تا 3 متر می‌رسید؛ مردم منازل مسکونی، زمین‌های کشاورزی و احشام شان را از دست دادند و حتی یک فوتی داشتیم و وضعیت به صورتی بود که جنازه آن مرحوم با قایق تشییع شد».

سیل اوائل سال گرچه مردم منطقه را حسابی غافلگیر و خسارت زده کرد، اما در عین حال سیل مهربانی ها را به راه انداخت؛ امام جمعه شعیبیه در این باره می گوید: «سیل امسال با اینکه خسارت‌های بسیاری به بار آورد ولی طلای وجودی بسیاری از مردم را نشان داد؛ این سیل آزمون ایثارگری‌ها، فداکاری‌ها و بسیاری از زیبایی‌هایی اخلاقی بود؛ قبل از این سیل، برخی از مصادیق اخلاقی مانند ایثار، فداکاری و سختی ناپذیری و رشادت‌های رزمندگان اسلام در ایام جنگ را شنیده بودیم اما در این ایام آنچه شنیده بودیم را با چشم دیدیم. یکی از گروه‌هایی که در این ایام مصداق کامل ایثارگری و فداکاری بود طلاب و روحانیون بودند که مانند مرواریدی بین مردم درخشیدند و دوربین‌ها از نشان دادن این رشادت‌ها قاصر بودند».

حجت الاسلام والمسلمین منصوری ادامه می دهد: «در آن ایامی که مردم این منطقه در اوج سختی‌ها قرار داشتند و منافقین در منطقه فعال بودند، حضور روحانیت، طلاب و مسؤولان حوزه بسیار دلگرم کننده و مرهمی بر دل‌های مردم بود؛ بارها شاهد بودم که مردم می‌گفتند حضور روحانیون در کنارشان باعث شده با روحیه بیشتری در مقابل مشکلات به وجود آمده بایستند».

او ابعاد نقش آفرینی حوزویان و روحانیت را منحصر در مسائل فرهنگی و تبلیغی نمی داند و می گوید: « جریان سیل بندها مانند خط مقدم و خاک‌ریز جنگ بود؛ طلاب و روحانیون بیل به دست گرفتند و وارد آب شدند؛ روحانیت از یک سو در مناطق سیل‌زده حضور معنوی داشتند و مایه آرامش قلب مردم بودند و از سوی دیگر بحران را مدیریت می‌کردند. روحانیت در جلوگیری از شکسته شدن سیل بندها، خالی کردن منازل و امدادگری، به تمام معنا مدیریت می‌کردند».

حالا با گذشت هفت ماه از سیل ویرانگر فروردین، به مدد کمک های مردمی، حوزوی و البته همت دستگاه های امدادی، نظامی و دولتی، با تمام سختی هایی که مردم منطقه متحمل شده اند، شرایط بهبود یافته و مردم به زندگی عادی خود بازگشته اند.

بیکاری اما دغدغه اصلی جوانان مناطق سیل زده است، دغدغه ای که حتما مسؤولان و دستگاه های اجرایی باید برایش فکری بکنند. امام جمعه شعیبیه درباره مشکلات امروز مردم مناطق سیل زده می گوید: «امروز دیگر مردم سیل‌زده به آب و غذا و مواردی از این قبیل نیاز ندارند، تعدادی از جوانان منطقه قبل از سیل قصد ازدواج داشتند و منتظر برداشت محصول بودند ولی با از بین رفتن محصولات با مشکلات بسیاری مواجه شده‌اند». /924/ج

گزارش از حسین عجمی